Γκουτούζο, Ρενάτο

(Renato Guttuso, Μπαγκερία, Παλέρμο 1912 – Ρώμη 1987). Ιταλός ζωγράφος. Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος της ιταλικής ρεαλιστικής ζωγραφικής. Με βάση κάποιες επιρροές που δέχτηκε από τους Γάλλους ρομαντικούς και τον Πάμπλο Πικάσο, ο Γ. παρουσίασε με το έργο του τις συνθήκες ζωής και τους αγώνες του ιταλικού προλεταριάτου με μία ζωγραφική ουσιαστικά αφηγηματική, με ζωηρούς χρωματικούς συνδυασμούς και με ένα ζωγραφικό αίσθημα θεμελιωμένο και σε στοιχεία που πήρε από τη σικελική λαϊκή τέχνη. Το 1931 εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στο Παλέρμο για να αφιερωθεί στη ζωγραφική. Γρήγορα ήρθε σε επαφή με τις ομάδες που απέρριπταν την ακαδημαϊκή τέχνη του περασμένου αιώνα. Αποφασιστική για τον Γ. ήταν επίσης η επίδραση του Κάρλο Λέβι. Στο τέλος του 1937 ο Γ. εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Tην περίοδο αυτή διαμορφώθηκαν καθαρά ορισμένα χαρακτηριστικά της ρεαλιστικής τεχνοτροπίας του (Σκαφτιάς 1937, Άνθρωπος που κοιμάται 1938), αλλά ήδη οι υπαγορεύσεις του κυβισμού μπολιάζονταν στην εξπρεσιονιστική φάση που έκλεισε με τη Φυγή από την Αίτνα (1939, Ρώμη, Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης). Το 1944 φιλοτέχνησε τη σειρά σχεδίων Ο θεός μαζί μας, θαρραλέα καταγγελία των ναζιστικών εγκλημάτων στην Ιταλία. Το 1946 υπέγραψε το μανιφέστο του Νέου Μετώπου των Τεχνών. Στα επόμενα χρόνια, ο Γ. στράφηκε σε μορφές πιο έκδηλα βεριστικές, που τις θεωρούσε κατάλληλες να ανταποκριθούν στις ανάγκες του για μια ιστορική ζωγραφική και μια πατριωτικού περιεχομένου τέχνη, με κοινωνική θέση (Μάχη του Πόντε Αμιράλιο, Η πλαζ, 1955-56). Προς την κατεύθυνση αυτή συνέχισε το έργο του με μεγάλη εργατικότητα, ενώ αργότερα δέχτηκε τις αισθητικές επιδράσεις που προέρχονταν από την ανεικονική και αφηρημένη ζωγραφική (Η συζήτηση, Γέρος που διαβάζει εφημερίδα κλπ.). Σχέδιο της σειράς «Ο θεός μαζί μας», μία καταγγελία των ναζιστικών εγκλημάτων από τον Ρενάτο Γκοτούζο, κύριο εκπρόσωπο της ρεαλιστικής ζωγραφικής που υποστηρίζει την ανάγκη μιας τέχνης με κοινωνική τοποθέτηση.